Tag: witmaker

Restauratie en isolatie

We zijn weer terug op de Witmakersstraat bij Nico. Dit keer op de begane grond in de hoffelijke serre. Probleemstelling: Rotte delen in het kozijn en in het openslaande raam; verbetering isolatie serre dmv. de glas-in-lood-ramen te voorzien van voorzetramen.

visualisatie:

Na het zorgvuldig verwijderen van alle rotte delen in het hout ben ik begonnen met de opbouw van de drager van het kozijn. Met behulp van vier hardhouten balken heb ik de vorm van het originele kozijn gekopieerd, het raam is met twee componenten epoxy her-gemoduleerd.

Vanwege de drukte die de meeste glaszetters en kozijnen-makers ondervinden zijn we zelf aan de slag gegaan met de voorzetramen die de bestaande glas-in-lood ramen beter moeten isoleren. Ook dit is met hetzelfde hardhout type opgebouwd, waarna glaslatten het frame completeerde. Met behulp van de krachten en mentale steun van Koen en Nico is de glasband aangebracht en hebben de heren het glas in het frame geplaatst waarna ik dat met zweet op mijn voorhoofd hebben mogen zekeren. Ik moet bekennen dat ik liever niet nagel langs een glasplaat af maar dat hebben we overleefd (en dan met name het glas) en het resultaat mag er wezen.

A room with a view (deel 2)

De Witmaker en de zolderstudio (fase 6)

Zoals beloofd een verklaring omtrent de titel. De dakkapel opgebouwd uit vier velux-ramen die afzonderlijk geopend kunnen worden bieden een uitzonderlijk zicht op de oude binnenstad met de St. Jans basiliek en de St. Servaas op de achtergrond.

Contrasten versterken het beeld, laten we daarom nog even kijken hoe de situatie was voor de “cosmetische ingrepen“.

Zowel de gipsplaten maar vooral de muren grondig schoongemaakt. De balken nog even genegeerd, daar de invulling van de afwerking nog ter discussie stond en de benodigde materialen niet direct voor handen waren. Na de schoonmaak meerdere lagen voorstrijk op het gipsplafond en de muren aangebracht. Hierna kon eindelijk de naam van de Witmaker weer eer aangedaan worden.

De nok van het dak bevond zich op 4,5 meter, drie ladders waren geen overbodige luxe. Ik heb in jaren niet zoveel trappen gelopen, meerekenend dat de zolder zich op derde etage bevindt en het nieuwe wasbakje niet volstond om rollers en emmers te reinigen. Een voordeel, dat door velen gemiste uurtje sportschool, was qua lichaamsbeweging overbodig geworden.

Dit varkentje was gewassen, nog niet helemaal vlekkeloos maar dat mag in de opstartfase geen struikelblok zijn. Het liefste had ik de bakstenen muur nog eens goed onder de loep genomen.

De balken en de plinten: De plinten van de voorste ruimte heb ik ter nauwe nood van het stort gered. Nico had nieuwe witte plinten willen plaatsten omdat hij ook de balken wit wilde hebben. Ik heb hem weten te overtuigen dit idee te laten varen en de balken en de plinten in de kleur van de balken te maken. Ik heb een nostalgische drang naar oude materialen/technieken en industriële uitstraling dus daar waar hout gebruikt wordt om een constructie te maken mag dat, mits vakkundig uitgevoerd, zichtbaar zijn.

Nu resten alleen nog wat kleine werkzaamheden en kan de studio in gebruik genomen worden.

A room with a view (deel 1)

De witmaker en de zolderstudio(fase 5).

De Witmaker kent vele functies en daar waar de basis niet voorziet past altijd wel een tijdelijke aanpassing die enkel aan tijd verantwoording draagt.

Dit laatste is voornamelijk van toepassing op de begane grond maar zou een thema, noem het een rode draad, door het hele huis kunnen vormen. Sinds enkele weken dient de expositie ruimte van Studio Schoubroeck ook als studio voor de uitzendingen van Radio Perolas.

Radio Perolas, mede in het leve geroepen vanwege de culturele beperkingen die het “nieuwe normaal” met zich meebrengt, nodigt iedere dinsdag spraakmakende gasten uit voor een interessant gesprek. Nico (de eigenaar van de Witmaker) en Jean Paul (de buurman van de Witmaker en beste vriend van Nico) zijn zowel de creatieve als de producerende breinen achter dit project. Waar in de eerste week nog stijger-elementen met ballast zakken die in Ahoi niet zouden misstaan de techniek droegen, stonden in week 2, 3 mobiele 360•graden camera’s en een tafel met computers klaar waardoor de productie stukken compacter was geworden.

Gelijktijdig vindt er boven op zolder een transformatie plaats die aan de herrijzenis van een Phoenix doet denken. Meeral vanwege het feit dat de vogel vanuit zijn eigen as herrijst en deze “as” cq stof kwamen we veelvoudig tegen.

De zolder, zoals menig zolder, een plek waar overbodige maar niet-verwijderbare voorwerpen zich jarenlang opstapelen. Alsook de roet en stof van jarenlang stoken en verstoken zijn. De opdracht bestond in eerste instantie uit het isoleren van de vloer en ook hier een pvc click-laminaat te leggen, zodanig dat er een kleine uitsparing vrijgehouden werd voor de douchecabine die geïnstalleerd zou worden. Het was de wens om de vloer als eerste te leggen zodat de sanibroyeur op de laminaat gezet kon worden.

In de volgende aflevering gaan we de muren, plafond en balken onder de loep nemen en zal de titel van dit stuk duidelijk worden. De plafond is 2 jaar geleden geïsoleerd en de sporen van dat werk zijn nog goed zichtbaar op de balken.

Al doende leert men

De Witmaker & de visgraat click-laminaat. (fase 4)

Bovenstaande bruine isolatieplaten werkte een stuk prettiger dan de groene, een stuk minder stoffig en met gemak te snijden. De ondervloer in deze ruimte is ook een stuk egaler dan die in de voorste ruimte, eigenlijk ook een pre bij een visgraat laminaat volgens de bijgeleverde instructies.

De bijgeleverde instructies waren op een handig stuk papier geprint. De afmetingen kwamen vrijwel overeen met de vloerdelen. Een lastig hoekje kon op deze manier handig voor gevouwen worden en vervolgens vertaald worden naar het vloerdeel.

Nico en ik zijn beiden uiterst tevreden met het resultaat van de werkzaamheden. De logeerkamer en het voormalig kantoor zijn omgetoverd, welke indeling het gaat worden zullen we in fase 5 aan het licht laten komen.

Bij het schrijven van dit stuk zitten we al in januari 2021 en zijn we met de studio op zolder van de Witmaker bezig. Maar zoals de meeste “nieuwsbrengers” loop ook ik achter de feiten aan.

Niemand zeggen vloertje leggen

De Witmaker & de visgraat click-laminaat. (fase 3)

Renovaties gaan gepaard met verstoken problematiek. Zo ook in huize Schoubroeck, het plan was duidelijk: “vloertje d’ruit vloertje d’rin”. Helaas kwamen bij de tweede vloer een bataljon aan spijkertjes en nietjes niet met de grondplaten los en konden deze met een tangetje handmatig verwijderd worden. Samen met de betonlaag (later gebleken egaliseer laag) een uiterst luidruchtig en inspannend werkje. De betonlaag was namelijk niet makkelijk los te steken en moest los geklopt worden.

Na het leggen van de isolerende en egaliserende onderplaten kon het puzzelen beginnen. Ik laat hierbij verder de foto’s spreken en kan alleen nog toevoegen blij te zijn geweest met mijn voorliefde voor geometrie.

Op naar de volgende ruimte. Zonder erker en inmiddels wat meer thuis in het snijden van pvc laminaat. Met een degelijk mes, een ijzerzaag en een goeie metalen winkelhaak komt men een aardig eind.

De Witmaker

De hobbykamer wordt langzaam omgevormd tot een leefkeuken die via een balkon uitkijkt op de historische binnentuinen van de buurt met de lutherse kerk als pronkstuk. Dit jaren dertig pand zit verscholen met architectonische hoogstandjes, zo zijn er, op meerdere niveaus, vloeren te vinden die opgebouwd zijn met prismatische glastegels, Vera-Lux, van Glasfabriek Leerdam. Door het gebruik van deze stenen wordt er een uitzonderlijk diffuus licht geworpen op de onderliggende ruimtes. Ook op het aangrenzende balkon zijn deze stenen gebruikt, die hierdoor de serre op de begane grond van prachtig licht voorziet.

Cosmetische ingrepen. (fase 2)

Verfraaien en ontzien zijn twee doelen van mijn multiservice. De fase van verfraaien is aangekomen, er mag geschilderd worden. Voor we zover zijn mochten de restanten van een afgebroken koof verborgen worden. ” Cosmetisch in orde brengen” zoals Nico het omschrijft. De plinten moesten aangepast worden, een stukje behang her en der om eenzelfde structuur te evenaren en wat plamuur om het geheel naadloos te doen lijken. Muren en plafond schoonmaken en de sikkens latex mag er op. Twee lagen waren zeker nodig voor een vlekkeloos resultaat.

De plinten hebben ook een cosmetische beurt gekregen, links en rechts wat gaatjes opgevuld, lichtjes opgeschuurd en een laag zijdeglans lak bleek voldoende te zijn. De basis is er, nu wacht ons de taak de vloer beduidend te verbeteren. Hoe dat verloopt laat ik jullie graag in een volgend stuk lezen.

Lees hier het vorige stuk: De Witmaker (fase 1)

De Witmaker

Sinds Augustus ben ik iedere dinsdag aan de slag bij Nico! Nico is een zachtaardige en uiterst behulpzame man residerend in een karakteristiek jaren dertig pand in de oude binnenstad. Deze prachtig oude artsen praktijk bestaande uit 4 etages, bevat naast het woongedeelte van Nico een gemeubileerd appartement en een studio op zolder. Nico barst van creativiteit en ideeën maar kan helaas niet meer alles zelf aanpakken en vond in mij een geschikte handlanger. Na een mailtje en een korte (her-) introductie, wat vooral een gesprek was over de gebeurtenissen van de laatste 5 jaar en een korte samenvatting van de plannen met zijn huis, was het verdict dat we dit project samen konden aanpakken en extra hulp inschakelen waar nodig.

Nico en ik kennen elkaar al een dikke 14 jaar niet alleen van Cafe Zondag, waar we de groep van T36 regelmatig van drankjes mochten voorzien maar ook van eerdere co-producties op culturele evenementen in het stadspark en het Bonnefanten Museum.

Fase 1: Demonteren en ontruimen.

Het plan is de benedenverdieping voor culturele asperaties vrij te maken, daarvoor moest het leef- en eetgedeelte naar boven en het op de eerste verdieping gelegen kantoor naar beneden. Een zware Italiaanse kledingkast op de logeerkamer was te koop aangeboden en mocht gedemonteerd naar beneden verplaats worden, de antieke kast (zonde). de vloerbedekking en de ondervloer mocht allemaal naar het stort. Die kast heeft het stort niet gehaald en ben ik twee dagen later gaan halen en siert sedert in mijn huiskamer.

Een goed begin is het halve werk. Op naar het volgende!