Dat Boulderen een ware hype is blijkt uit de vraag van de ouders van Branco. Of ik niet een klimwand kon maken op de tienerkamer die een alternatieve route naar zijn hoogslaper kon bieden? Komt voor de bakker.
Na een materiaal onderzoek zijn we gestart met de bouw van een voorzetwand, dit om de eventuele zwakke muur te ontzien van 22 geboorde gaten, waarop de klimgrepen bevestigd werden.
De basis is grondig hersteld en het kleurenschema wordt nog bepaald.
Ginger zit met haar eigen Cake Atelier op de Brusselsestraat en maakt oogstrelende lekkernijen die de smaakpupillen doen verleiden.
Treacle & Spice is een oprechte aanrader voor de liefhebber van ambachtelijk vervaardigd bananabread, cheesecakes, cookies en andere, eventueel op maat gemaakte, verwennerijen.
Door de vele uren en de inspanningen die in een eigen zaak gaan zitten word de thuishaven vaak tot slechts een uitrust plek en hoe prettig is het dan als deze plek door zijn vormgeving al rust uitstraalt.
Vandaar dat de vloer van de slaapkamer netter moest worden, waarbij ik van dient mocht zijn.
Bovenstaande bruine isolatieplaten werkte een stuk prettiger dan de groene, een stuk minder stoffig en met gemak te snijden. De ondervloer in deze ruimte is ook een stuk egaler dan die in de voorste ruimte, eigenlijk ook een pre bij een visgraat laminaat volgens de bijgeleverde instructies.
De bijgeleverde instructies waren op een handig stuk papier geprint. De afmetingen kwamen vrijwel overeen met de vloerdelen. Een lastig hoekje kon op deze manier handig voor gevouwen worden en vervolgens vertaald worden naar het vloerdeel.
Nico en ik zijn beiden uiterst tevreden met het resultaat van de werkzaamheden. De logeerkamer en het voormalig kantoor zijn omgetoverd, welke indeling het gaat worden zullen we in fase 5 aan het licht laten komen.
Bij het schrijven van dit stuk zitten we al in januari 2021 en zijn we met de studio op zolder van de Witmaker bezig. Maar zoals de meeste “nieuwsbrengers” loop ook ik achter de feiten aan.
Renovaties gaan gepaard met verstoken problematiek. Zo ook in huize Schoubroeck, het plan was duidelijk: “vloertje d’ruit vloertje d’rin”. Helaas kwamen bij de tweede vloer een bataljon aan spijkertjes en nietjes niet met de grondplaten los en konden deze met een tangetje handmatig verwijderd worden. Samen met de betonlaag (later gebleken egaliseer laag) een uiterst luidruchtig en inspannend werkje. De betonlaag was namelijk niet makkelijk los te steken en moest los geklopt worden.
Na het leggen van de isolerende en egaliserende onderplaten kon het puzzelen beginnen. Ik laat hierbij verder de foto’s spreken en kan alleen nog toevoegen blij te zijn geweest met mijn voorliefde voor geometrie.
Op naar de volgende ruimte. Zonder erker en inmiddels wat meer thuis in het snijden van pvc laminaat. Met een degelijk mes, een ijzerzaag en een goeie metalen winkelhaak komt men een aardig eind.
De hobbykamer wordt langzaam omgevormd tot een leefkeuken die via een balkon uitkijkt op de historische binnentuinen van de buurt met de lutherse kerk als pronkstuk. Dit jaren dertig pand zit verscholen met architectonische hoogstandjes, zo zijn er, op meerdere niveaus, vloeren te vinden die opgebouwd zijn met prismatische glastegels, Vera-Lux, van Glasfabriek Leerdam. Door het gebruik van deze stenen wordt er een uitzonderlijk diffuus licht geworpen op de onderliggende ruimtes. Ook op het aangrenzende balkon zijn deze stenen gebruikt, die hierdoor de serre op de begane grond van prachtig licht voorziet.
Verfraaien en ontzien zijn twee doelen van mijn multiservice. De fase van verfraaien is aangekomen, er mag geschilderd worden. Voor we zover zijn mochten de restanten van een afgebroken koof verborgen worden. ” Cosmetisch in orde brengen” zoals Nico het omschrijft. De plinten moesten aangepast worden, een stukje behang her en der om eenzelfde structuur te evenaren en wat plamuur om het geheel naadloos te doen lijken. Muren en plafond schoonmaken en de sikkens latex mag er op. Twee lagen waren zeker nodig voor een vlekkeloos resultaat.
De plinten hebben ook een cosmetische beurt gekregen, links en rechts wat gaatjes opgevuld, lichtjes opgeschuurd en een laag zijdeglans lak bleek voldoende te zijn. De basis is er, nu wacht ons de taak de vloer beduidend te verbeteren. Hoe dat verloopt laat ik jullie graag in een volgend stuk lezen.
Lees hier het vorige stuk: De Witmaker (fase 1)
Sinds Augustus ben ik iedere dinsdag aan de slag bij Nico! Nico is een zachtaardige en uiterst behulpzame man residerend in een karakteristiek jaren dertig pand in de oude binnenstad. Deze prachtig oude artsen praktijk bestaande uit 4 etages, bevat naast het woongedeelte van Nico een gemeubileerd appartement en een studio op zolder. Nico barst van creativiteit en ideeën maar kan helaas niet meer alles zelf aanpakken en vond in mij een geschikte handlanger. Na een mailtje en een korte (her-) introductie, wat vooral een gesprek was over de gebeurtenissen van de laatste 5 jaar en een korte samenvatting van de plannen met zijn huis, was het verdict dat we dit project samen konden aanpakken en extra hulp inschakelen waar nodig.
Nico en ik kennen elkaar al een dikke 14 jaar niet alleen van Cafe Zondag, waar we de groep van T36 regelmatig van drankjes mochten voorzien maar ook van eerdere co-producties op culturele evenementen in het stadspark en het Bonnefanten Museum.
Het plan is de benedenverdieping voor culturele asperaties vrij te maken, daarvoor moest het leef- en eetgedeelte naar boven en het op de eerste verdieping gelegen kantoor naar beneden. Een zware Italiaanse kledingkast op de logeerkamer was te koop aangeboden en mocht gedemonteerd naar beneden verplaats worden, de antieke kast (zonde). de vloerbedekking en de ondervloer mocht allemaal naar het stort. Die kast heeft het stort niet gehaald en ben ik twee dagen later gaan halen en siert sedert in mijn huiskamer.
Een goed begin is het halve werk. Op naar het volgende!
Een oud Nederlandse zegswijze die omschrijft hoe tevreden iemand is met zijn nieuwe kledij. Altijd Handig streeft deze tevredenheid als eindresultaat voor zijn klanten en als doel voor zichzelf na. Bij Noppie, een kleinschalige biologische kinderopvang, in Maastricht waren wat kleine oneffenheden geslopen in het paleis dat Vanessa voor deze peuters gecreëerd heeft. De Multiservice was paraat en de meeste “probleempjes” zijn verholpen. Tussen de snurkende babies door op 3 plekken een nieuwe gordijnrail opgehangen en de gordijnen van een trekstang voorzien. In de tuin mocht een schaduwdoek recht getrokken worden. De kit-rand van de wasbak verwijderd en een nieuwe aangebracht. Een andere wasbak voorzien van nieuwe pootjes en deze vervolgens weggewerkt. Een deurhaakje zat niet meer goed “in de haak” wat praktisch verholpen is maar cosmetisch nog niet. Wel een kleine decoratieve aanpassing in het kantoor mogen aanbrengen dat het geheel tot een uiterst afwisselde en interessante middag maakte.
Iedereen in zijn Noppie!
Voor goede vrienden een aantal kleine klussen gedaan. In ruil mag ik met regelmaat een auto lenen. Ook zonder tegenprestatie maar op deze manier slaap ik beter!
Een rolgordijntje op de wc. Gordijnen op de slaapkamer hoger en korter op de muur, waardoor er minder licht naar binnen valt. Pallet loungebank, verhuisd. Zonnebloemen geplant en het resultaat van het vorige zaaimoment. Rucola en oregano gesplitst en overgeplant.
