Auteur: Stefan Bertholet

New Narrative studio akoestiek

New Narrative Media eerst gesitueerd in de oude technische school op de St. Maartenslaan, mocht door de komst van DSM naar Maastricht, opzoek naar een nieuwe locatie voor het kantoor annex studio. Dit heenkomen werd gevonden in de voormalige woning van Pierre Regout Jr. op de Boschstraat. In dit nederig stulpje, verscholen achter een minder imposante voorgevel, schuilen enkele prachtig gedecoreerde ruimtes, die nu dienst doen als kantoor voor o.a. een groep creatieve ondernemers. Op de warmste dagen van juni hebben we in eerste instantie de zwaar geornamenteerde plafond wit geschilderd.

Waarna de muren dezelfde, maar minder uitputtende, liefde hebben gekregen.

New narrative kon aan het volgende hoofdstuk beginnen. En al snel bleek de akoestiek een nadelige invloed op de opname mogelijkheden te hebben. Geluid-isolerende panelen konden de akoestiek naar behoren beïnvloeden maar de ruimte vroeg om een aantal panelen én van een serieus formaat. 2 stuks van 244 cm hoog, 3 van 220 cm en ééntje van 180 cm, allemaal 113 cm breed. Een werkplaats was gewenst daar een werktafel van minimaal 2,5 meter geen overbodige luxe was. Gelukkig leefde de heer Regout in enige luxe en zijn er naast de prachtige kantoorruimtes in de woning, in de kelder nog enkele ruimtes waar je een leger aan dienstmeiden kunt herbergen. Waarvan ik er eentje, 3 weken lang, in bruikleen heb genomen. Een ruimte, welteverstaan.


In de volgende bijdrage kunnen jullie het proces en eindresultaat van dit maatwerk aanschouwen.

Tegeltjeswijsheden

Zoals bij velen bekend, herbergt Maastricht in zijn oude binnenstad, karakteristieke en historische panden. Prachtig voor het oog maar een doorn in het oog voor een moderne ondernemer. De rechthoekige werktafels in de keuken sluiten niet aan de schuine wand waartegen ze staan, buiten de obstructie die de verwarmingsbuizen al vormde. Om een werkbare situatie te realiseren was het voornamelijk zaak om de wand van een koof te voorzien die de verwarming en diens buizen kon verhullen.

Holder de “Boulder”

Dat Boulderen een ware hype is blijkt uit de vraag van de ouders van Branco. Of ik niet een klimwand kon maken op de tienerkamer die een alternatieve route naar zijn hoogslaper kon bieden? Komt voor de bakker.

Na een materiaal onderzoek zijn we gestart met de bouw van een voorzetwand, dit om de eventuele zwakke muur te ontzien van 22 geboorde gaten, waarop de klimgrepen bevestigd werden.

Het hof van Brussel, stadsvilla aan de Brusselsestraat

Een hels karwei maar met aartsengel Michaël sierend aan de voorgevel, hebben Aimeé & Raoul de parel waar ze al geruime tijd wonen opgeknapt en met veel respect voor de historie de woning nog meer uitstraling gegeven.

De aartsengel verslaat de duivel op dit brandplaatje van zink en blik aangebracht door de Brusselsche Maatschappij voor waarborg op premiën uit de 19e eeuw.

In maart werd ik door hun uitgenodigd om te bespreken of ik met mijn multiservice iets voor hun kon betekenen. Na een onderhoudend en aangenaam gesprek bleek dat er aardig wat werk voor me was en dat we snel nog een keer moesten afspreken. Bij het tweede gesprek hebben we dan ook direct besloten om in de laatste week van april van start te gaan want vanaf juli wilde ze hun nieuwe huis betrekken en de stadsvilla verhuren.

De gevel, keuken, badkamer en wc waren vernieuwd en opgeknapt, de ramen aan de voorgevel waren van nieuw geluidswerend glas voorzien wat restte was een renovatie van een groot gedeelte van de (raam) kozijnen en deuren plus wat kleine klusjes ter verfraaiing links en rechts.

Volg de nieuwspagina voor het vervolg van deze klus.

A room with a view (deel 2)

De Witmaker en de zolderstudio (fase 6)

Zoals beloofd een verklaring omtrent de titel. De dakkapel opgebouwd uit vier velux-ramen die afzonderlijk geopend kunnen worden bieden een uitzonderlijk zicht op de oude binnenstad met de St. Jans basiliek en de St. Servaas op de achtergrond.

Contrasten versterken het beeld, laten we daarom nog even kijken hoe de situatie was voor de “cosmetische ingrepen“.

Zowel de gipsplaten maar vooral de muren grondig schoongemaakt. De balken nog even genegeerd, daar de invulling van de afwerking nog ter discussie stond en de benodigde materialen niet direct voor handen waren. Na de schoonmaak meerdere lagen voorstrijk op het gipsplafond en de muren aangebracht. Hierna kon eindelijk de naam van de Witmaker weer eer aangedaan worden.

De nok van het dak bevond zich op 4,5 meter, drie ladders waren geen overbodige luxe. Ik heb in jaren niet zoveel trappen gelopen, meerekenend dat de zolder zich op derde etage bevindt en het nieuwe wasbakje niet volstond om rollers en emmers te reinigen. Een voordeel, dat door velen gemiste uurtje sportschool, was qua lichaamsbeweging overbodig geworden.

Dit varkentje was gewassen, nog niet helemaal vlekkeloos maar dat mag in de opstartfase geen struikelblok zijn. Het liefste had ik de bakstenen muur nog eens goed onder de loep genomen.

De balken en de plinten: De plinten van de voorste ruimte heb ik ter nauwe nood van het stort gered. Nico had nieuwe witte plinten willen plaatsten omdat hij ook de balken wit wilde hebben. Ik heb hem weten te overtuigen dit idee te laten varen en de balken en de plinten in de kleur van de balken te maken. Ik heb een nostalgische drang naar oude materialen/technieken en industriële uitstraling dus daar waar hout gebruikt wordt om een constructie te maken mag dat, mits vakkundig uitgevoerd, zichtbaar zijn.

Nu resten alleen nog wat kleine werkzaamheden en kan de studio in gebruik genomen worden.